“Je zou kunnen zeggen dat er grofweg gezien gevers en nemers zijn in de wereld. Ik ben een echte gever. Door de helende aanraking van de massage kan ik geven wat ik denk dat een ander helpt.
Als kind was ik al gek op aanraken. Ik kroop op schoot, knuffelde graag en iedere hond, kat, cavia en zelfs koe die ik zag, moest ik even aaien. Ik ging het liefst naar de (kinder) boerderij om dieren te aaien.
In de puberteit ontdekte ik dat ik door het mentale en fysieke aanraken van mensen, wat kon betekenen voor een ander. Het voelde natuurlijk, als vanzelf, om te luisteren, te troosten en de ander op weg te helpen. Daarnaast was ik natuurlijk ook gewoon een eigenwijze puber, met als belangrijkste missie: de wereld verbeteren.
De bachelor studie Social Work paste daar helemaal in. Na die studie heb ik bijna 5 jaar in de hulpverlening gewerkt met kinderen, jongeren en volwassenen. Een mooie tijd, maar ik voelde dat ik meer kon dan wat ik deed.
Tijdens een avondje scrollen op YouTube werd ik gegrepen door een video over Thaise yoga massage. Ik voelde meteen: ‘dít is het!’
Een maand later startte ik met de driejarige HBO opleiding Natuurgeneeskundig Therapeut, waar massage een belangrijk onderdeel van is. Het was alles en meer dan ik had gehoopt.
In dezelfde periode kwam ik in contact met een fysiotherapeut die mij aanbood om gebruik te maken van zijn praktijkruimte. En er kwam meer. Ik bleef werken in de hulpverlening, waar ik mijn passie voor de massagetherapie losliet op mijn collega’s. Ik werd namelijk al snel gevraagd om voor de moederorganisatie te gaan werken als vitaliteitstrainer. Na de zoveelste aansporing “Dóé iets met dit talent”, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en al tijdens het eerste jaar van mijn studie een eigen praktijk opgericht. Sparza werd de naam, wat contact betekent in het Sanskriet.
Bijna een jaar later werd ik gevraagd om vaste uren te gaan werken in een praktijk voor lichaamsgerichte therapie en ademcoaching. Ik kreeg het zo druk dat ik tijd tekort kwam. Met zoveel werkervaring in de pocket wist ik zeker dat ik ook solo mijn droom kon waarmaken. Met de gedachte in mijn achterhoofd: “spring altijd in het diepe, het ondiepe doet namelijk zeer”, heb ik mijn baan opgezegd. Eindelijk kan ik al mijn tijd en energie in mijn passie stoppen! En ineens komen nog meer kansen voorbij, zoals een nieuw gezondheidscentrum in Woerden waar mijn praktijk is te vinden. De komende jaren mijn eigen plek, waar ik vanuit mijn intuïtie en hart mensen dat wil geven wat hen verder brengt.
Niet mijn eindbestemming, want ik zie mezelf als een reiziger die onderweg is. Ik wil nog meer leren, groeien, verbinden en vooral delen, zodat de wereld misschien een klein beetje mooier wordt.”
Simone